Αρκέψαμεν… Με το που νιώθω λλίον άνετα με έναν σύντροφο πιάννει με η λλιοψυσιά και δυσπυρκώ. Θέλω αέρα, θέλω χρόνο, δεν ξέρω τί θέλω μαζί του, θέλω ανοιχτή σχέση. Πολυγαμική αλλά εξηγημένη. Πριν να κάνω σχέσεις νόμιζα ότι η απάτη, το τσαλαβούττημα, το ξενογαμείν, είναι δύσκολο, ότι πρέπει να προσπαθήσεις πολύ, ότι πρέπει να είσαι πολλά μαλάκας να το κάμνεις. Τελικά μάλλον είμαι πολλά μαλάκας γιατί ανακαλύπτω ότι υπάρχει μια φυσική ροπή των πραγμάτων προς τον δεσμό έξω από τον δεσμό, ένα πράμα όπως την βαρύτητα σχεδόν. Τίς πταίει, και τί να σημαίνει άραγε; Τόσα λεφτά σε ψυχολόγους και στην κυρία Γιαννούλλα που λαλεί τον καφέν και ξιμμαθκιάζει, και ακόμα έχουμε τα ίδια ερωτήματα. Αβυσσαλέα η ψυχή του ανθρώπου.
Σκέφτομαι τί να του πω, εάν θα του πω, του φίλου του καινούργιου που το Σαουθάφρικα που θέλει τον άντρα να "eshei villo and two chikkia," όπως μου έγραψε μια μέρα. Κι ενώ είναι νωρίς, κι αυτός σε λίγο επιστρέφει στο Joburg, εγώ αναλογίζομαι την "ανοιχτή σχέση" και αυτός μου γράφει ποιήματα και μου τα στέλνει με email. (Κόμα εν τον είδαμεν τζιαι Γιάννην τον εφκάλαμεν. Κι οι δύο.)
Για παν ενδεχόμενο ετοιμάζω talking points για την "ανοιχτή" σχέση, την πολυγαμία και τις προϋυποθέσεις:
1. πάντα, μα πάντα, με προφυλακτικό.
2. αν κάποια στιγμή αλλάξει οτιδήποτε μεταξύ μας, περνάμε καλύτερα με τον άλλο και νιώθουμε ότι αυτό που ονομάζουμε σχέση πάει για διάλυση, το λέμε αμέσως και δεν αφήνουμε να εξελιχθεί σ’ένα ντε φάκτο κεράτωμα. Θα ήταν παμπέσικο (για να μην πω "πούστικο", γιατί μετά θα μου γράψετε πάλι και θα μου πείτε γιατί να τη χρησιμοποιώ εγώ την έκφραση και να μην αφήνω τους άλλους. Επειδή, όμως, εγώ είμαι πούστης συνηδειτοποιημένος, αυτό που κάποιοι έχουν για βρισιά εγώ το επανακτώ και τον κάνω δικό μου όρο ενδυνάμωσης. Πας μη-πούστης ας το αφήσει καλύτερα, αφού οι καιροί είναι δύσκολοι για αυτούς με μη-συμβατική σεξουαλικότητα ή ταυτότητα κοινωνικού φύλου). Πού ήμουν;
3. δεν επενδύουμε συναισθηματικά στα sexdates. Ούτε γλυκόλογα, έστω και ψεύτικα γιατί μετά γίνονται φτηνά και τα μεταξύ μας (έστω κι αν φκάλλω τσούννες αν ακούσω τίποτε ‘ρομαντικό’).
4. ποτέ, μα ποτέ, δεν μιλούμε μεταξύ μας για τα sexdates, με ποιόν ή ποιούς, πόσες φορές, ποιές στάσεις και πόση την έχουν. Ποτέ όμως.
Σηκώνει σκέψη το θέμα. Μούμπλε - μούμπλε.
Εν τω μεταξύ, "Οι Γεναικωτοί Κύπριοι;" (Πολίτης, 26/9/2010). What the fuck Μικελλίδη μου, what the fuck?! Στο κείμενο δεν μιλάς καθόλου για γεναικωτούς, αλλά για πολλούς μαλακισμένους, άρα χρησιμοποιείς τον όρο "γεναικωτοί" σαν να ήθελες να πεις "μαλθακοί και μαλακισμένοι." Thanks. Τουλάχιστον γράψε για τις μαλακίες των γεναικωτών. Αλόγιστη χρήση και συνέχιση στερεότυπου.Τουλάχιστον κάποιος κριτικά σκεφτόμενος σαν κι εσένα μπορεί να αναλογιστεί το κίνδυνο (περαιτέρω) δαιμονοποίησης, κακοποίησης και περιγέλου των "γεναικωτών", μιας ευάλωτης, ορατής ομάδας. Τέττε, Μικελλίδη. Αχχά.
No comments:
Post a Comment