28. Γράμμα προς την αρμαρόλλαν

Η σχέση μας είναι ιδιόμορφη. Απ' τη μια συγκατοικήσαμε ένα φεγγάρι, μαγείρεψαμε και φάγαμε μαζί, είπαμε πολλά, με είδε με τον πρώην κουλουριασμένο στον καναπέ, με συμβούλεψε και για την σχέση μου. Απ' την άλλη, εκείνος ποτέ δεν μου είπε τα βασικά, πχ, αν είναι αμφί, γκέι ή στρέητ. Όχι πως είναι αναγκαίο δηλαδή.

Πολύ λίγες φορές στη ζωή μου έπεσα έξω όταν υποψιάστηκα ότι κάποιος είναι "δικός μας" - το ραντάρ μου πιάνει - κι ο φίλος είναι το κλασσικό case: 37-38 χρόνων, με βλέμμα που παίζει, κοιτάζει "εξειδικευμένα" δηλαδή. Αλλά όταν σηναντήσει άλλο μάτι που παρομοίως ενδιαφέρεται χάνεται μέσα σ' ένα πέπλο θλίψης. (Tο "ραντάρ", ένα αποτέλεσμα των καταστάσεων, ακόμα και τώρα, όπου οι γκέι πρέπει να αλληλοαναγνωρίζονται και να επικοινωνούν χωρίς να τους πέρνουν χαμπάρι.)

Αλλά αν είναι γκέι η όχι δεν έχει και τόση σημασία. Το φλέγων θέμα είναι ότι αυτό το παιδί, ένα κομμάτι χρυσάφι, κάπου φοβήθηκε και βολεύτηκε στη μοναξιά. Ευπαρουσίαστος, έξυπνος, ταλαντούχος, δουλευταράς. Που κατ' ακρίβειαν δουλέυκει όπως τον σιύλλο, μάλλον για να μην σκέφτεται, ή για να μην έχει χρόνο να γνωρίσει κόσμο. Η δουλειά, το τέλειο άλλοθι.

Θα σου πω εδώ αυτά που δεν τολμώ να σου πω, ακόμα, ξέρω ότι με διαβάζεις. Λοιπόν:

Όχι, φίλε μου αγαπημένε παλιέ, δεν είναι ότι δεν θέλεις σχέση, δεν θέλεις σεξ, δεν θέλεις να πληγώσεις κανέναν: είναι ότι φοβάσε. Φοβάσε επειδή μπορεί να πληγώθηκες και φοβάσε να ξανοιχτείς και να δοκιμάσεις. Αλλά τί θα γίνει δηλαδή; Θα μείνεις στο ράφι; Θα μείνεις σπίτι μπροστά απ΄το pc να ψάχνεις για έρωτα στο πιο ανέραστο μέρος, στο ίντερνετ, και να μην στέλνεις ούτε ένα μήνυμα σε άλλους, απλώς να σερφάρεις και να πανικοβάλλεσε όταν σου στέλνουν μύνημα αυτοί και να λες, τάχα cool κι επιλεκτικός, "σόρυ φίλε δεν ενδιαφέρομαι"; Ελπίζω να τον βρεις, τον έρωτα, εκεί. Αλλά δύσκολο. Έφκα έξω που το pc, που το σπίτι, και που το "ερμάρι." Γνώρισε κόσμο, ανοίξου στους φίλους σου. Νομίζεις δεν ξέρουμε; Νομίζεις οι άλλοι δεν ξέρουν; (Η μεγαλύτερη δυστυχία του γκέι, να κρύβεται τόσα χρόνια, να αναλώνει τη ζωή του να μην το μάθουν οι άλλοι και μετά ν΄ανακαλύπτει ότι όλοι το ήξεραν και τζάμπα η προσπάθεια.) Κι έστω κι αν αποφεύγεις τη συζήτηση, νομίζεις δεν ξέρουμε τί περνάς; Δεν τα περάσαμε κι εμείς; Όλοι τα ίδια σκατά περνάμε, γκέι και στρέιτ, είμαι σίγουρος. Τέλειωνε, γιατί ο χρόνος περνά κι έχουμε να διασκεδάσουμε μαζί.

Κι επειδή το κίνητρό μου είναι εγωιστικό, σε θέλω για φίλο μου κι ευτυχισμένο, σε προειδοποιώ ότι θα σε ρωτήσω ευθαίως, μπορεί και να με μισήσεις επειδή νεκατώνουμε, αλλά αγαπώσε, μαλάκα. Πώς θέλεις να πεθάνεις: ένας σκατόγερος μόνος και να σε βρουν οι γείτονες μετά από μια βδομάδα επειδή βρώμισες, ή με φίλους, με σύντροφο, με οικογένεια, ίσως και με παιδιά; Υπερβάλλω, ως συνήθως, αλλά με εννοείς.

Και στο αποκραμακρυσμένο ενδεχόμενο που έχω κάνει λάθος και κάμνω παναϋριν μόνος μου ενώ και σχέση έχεις κι απ' όλα, δεν μιλώ για σένα αλλά για κάποιον άλλον. Σε φιλώ.