17. Πυρά τζι εγώ γυρέφκουμε

Σκροφίτσες μου γειά σας. Επεράσαμεν καλά; Εγώ πάντως πέρασα πολλά καλά και μετά απ' την ξεπέτα για πέταμα της περασμένης φοράς αποφάσισα, ηρωικώς, να μην κρεμάσω το βρακούδιν, δηλαδή να μην αποσυρθω απ' την ενεργόν (εντάξει, ενεργο-παθητικόν) δράση. Έτσι στις παραλίες που πήγα, τις μακρινές και τις κοντινές, έκανα διάφορες γνωριμίες κι κατέληξα στα εξής συμπεράσματα:

Γουστάρω το καλοκάιρι. Γουστάρω να οδηγώ μεταμεσονύχτια προς Λεμεσό με το φεγγάρι, για να βρεθώ με τον γκόμενο τον ξανθό που μπορεί να φαίνεται αθώος αλλά κατά βάθος είναι μια τσούλα. Γουστάρω τις τσούλες.

Επίσης αρέσκει μου να οδηγώ μεταμεσονύχτια το Σαββατοκυρίακο για να πάω στο club στη Λάρνακα με μόνο στόχο να κάμω πελλάρες και να περάσω καλά, όχι για να δειχτώ ή να φκάλω γκόμενο. Αρέσκει μου όταν πίνω το κοκτέιλ μου και βάζει το Alejandro, να τρέχω να χορέψω στην πίστα και από τον ενθουσιασμό μου να τα σιωνώννω πάνω στο παντελονάκι μου το καλό, αλλά να μεν με κόφτει. Αρέσκει μου να μεινίσκω στο club ως το τέλος που φωνάζουν ούλλοι στον dj να παίξει τζι άλλο, να βάλει καμιά Madonna, καμιάν Κylie πιλέ μου. Αρέσκει μου που, έξω που το club πλέον, ούλλοι τζι ούλλες κάμνουν τις τελευταίες απόπειρες να μην φύουν μόνοι τους, τζιαι μιτσοκαμμούν, γελούν λαχανιασμένοι τζι ιδρωμένοι που τον χορό τζιαι την υγρασία. Αρέσκει μου που ούλλοι τζείνοι πηαίνουν στον gay φούρνο για να τσιμπησουν κάτι τζιαι πρέπει να περιμένεις 10 λεπτά για να πληρώσεις την λουκανικόπιττά σου, αλλά δεν σε κόφτει γιατί στην ουρά πιάνεις κουβέντα με τις νεαρές λεσβίες που φιλιούνταν πριν στο club.

Αρέσκει μου όταν στέλνω sms σε άντρες για να κανονίσω φάση να γράφω "let's play." Τζιαι μετά καυλώνω όταν τους μιλώ στο τηλέφωνο για τις λεπτομέρειες τζι η αντρική φωνή να μου λαλεί "μετά τα φώτα θα πάεις δεξιά…" Αρέσκει μου να κάμνω φάση με χαρούμενα παιδιά, με πελλούς, με πελλές, με άντρες που λατρεύουν τους άντρες, με άντρες που χαμογελούν.
Αρέσκει μου να γνωρίζω κάποιον σε blind date τζιαι να 'ν ντροπαλός, ή να τρέμουν λλίον τα σιέρκα μου που την ταραχή. Αρέσκει μου το νερό που μου προσφέρει ο μιτσής μόλις πάω σπίτι του. Αρέσκει μου να μου λαλούν "ένα λεπτό περιμένεις να κάμω ντους;" τζιαι να λαλώ, "ούτε να το σκέφτεσαι, θα κάμουμε μαζί."

Πελλανίσκω να κάμνω ντους με αγόρια. Πελλανίσκω όμως. Να λιώνει το σαπούνι στα χέρια μου.

Αρέσκει μου να γελώ την ώρα που κάμνω σεξ, τελικά να μην με ενδιαφέρει η πράξη (ή οι πράξεις) καθ' εαυτές, να λαλώ κατ' αύτης στα κυπριακά "εννά χύσω", τζιαι να ππέφτω πίσω στο μαξιλάρι χωρίς ανάσα, με την έξαψή μου υπερασπισμένη.

Τέλος, λατρεύω τους gay που λατρεύουν το αντρικό σώμα και τις λεσβίες που θέλουν γεναίτζες αμετανόητα κι ειλικρινά, χωρίς συστολή, αμφιβολίες και regrets. Λατρεύω τις τραβεστί τις τελειωμένες αλλά τζιαι τις τζινούρκες, τους/τις τρανς, και τις νταλικιέρισσες, τις λούλλες, τζιείνους που δεν μπορούν -τζιαι δεν θέλουν - να "χωστούν". Θαυμάζω το θάρρος τους να δεχτούν πανηγυρικά αυτό που είναι. Τζιαι στα δικά μας.

Κατ' οίκον εργασία: 'Ενα email στον Τοιούτο με τις καλοκαιρινές σας περιπέτειες με πάσαν λεπτομέρειαν, τσούλες. x

3. Η γλώσσα στο σεξ

Είμαι με το φίλο μου εδώ και ένα χρόνο και χαίρομαι που εν Κυπραίος και δεν χρειάζεται να του λέω πληζ ή να καλαμαρίζω όταν κάνουμε έρωτα. Σοβάρο πράμα η γλώσσα στο σεξ...

Την πρώτη φορά που κοιμήθηκα με Κυπραίο, (μετά το ένα και μοναδικό πήδημα στην εφηβεία εννοώ, με συμμαθητή μου, μια αγχωμένη μαλακία με παρέα βασικά, τόσο φοβισμένοι κι απόμακροι από το γεγονός ήμασταν κι οι δύο που μιλούσαμε στην καθαρεύουσα, - σοβαρολογώ! - πχ “ποίαν γνώμην έχετε, φίλτατε, εάν με το πέρας της παλινδρομήσεως της χειρός μου τελειώσω επί του χαρτακίου τούτου;” Εγώ δεν το παραδεχόμουν, εκείνος όμως ήταν συνειδητοποιημένος γκέι από τότε, ας ήταν καλά το προσκοπείο. Έμαθα μετά ότι έκανε καριέρα στα φυλάκια και τις σκοπιές, ενώ τώρα διαπρέπει στο εξωτερικό.) Χρόνια μετά, όταν επέστρεψα στην Κύπρο μετά τις σπουδές, την πρώτη φορά που ξανακοιμήθηκα με Κυπραίο του είπα "Εννά χύσω" στα κυπριακά, έτσι για να γεμώσει το στόμα μου.

Τέλος πάντων. Το σεξ με τον φίλο μου είναι από πολύ καλό μέχρι εξαιρετικό, νομίζω απόρροια της εμπιστοσύνης και επικοινωνίας που, για κάποιο άγνωστο λόγο, χτίσαμε. Και μιλάμε στα κυπριακά, σαφώς, κατάφτης λαλώ του "εννά χύσω". Τον ρωτώ, όταν ακόμα κάναμε 3 φορές σέξ τη μέρα (να χορτάσουμε μπας κι αποδειχθεί κι αυτή μια ξεπέτα), ποιές οι απόψεις σου, του λέω, για την μονογαμία; Και γιατί πρέπει σιου τζιαι καλά όλοι μας να έχουμε σαν πρότυπο το ιουδο-χριστιανικό ιδεώδες, τον ετεροφυλοφιλικό γάμο, με ένα σύντροφο μέχρι να πεθάνουμε; Δεν θα μπορούσαμε να είμαστε μαζί και ευτυχείς αλλά να μπορούσαμε να κοιμόμαστε και με άλλους;

Κλασσικός γκέι, σκέφτηκα, αλλά λόγω διωγμών και καταπίεσης για 2000 χρόνια οι πλείστοι γκέι (νοιώθουν ότι) πρέπει να γνωρίζονται και να πηδιούνται στα σκοτεινά, ή στο ιντερνετ. ‘Αρα κι οι σχέσεις πρέπει να είναι άτυπες κι εφήμερες, άρα πρέπει να’ χουν και πολλούς συντρόφους. Αλλά ο κυριότερος λόγος είναι ότι ο ανθρώπινος ερωτισμός μπορεί να μην εξαντλείται μέσα στα πλαίσια του ενός συντρόφου. Κι αυτό ισχύει για όλους, όχι μόνο για τους γκέι, αλλά και γι αυτούς που μπορούν να εκφράσουν ανοιχτά τον πόθο τους, τον ερωτισμό τους ή τη συμπάθειά τους χωρίς την κοινωνική δίωξη (διότι πλέον δεν είναι ποινικό έγκλημα στην Κύπρο να φιλιέμαι με τον φίλο μου στην Ανεξαρτησίας [sic, αλλά άλλο θέμα], αλλά μπορεί να μας φτύσουν, να μας επιτεθούν, μπορεί και να μας πουν και “τοιούτους.”) Και στην τελική δηλαδή, όσους συντρόφους και να έχει κάποιος, γούστο του, καπέλλο του και καουμποϊλίκκι του.

Εδώ θα μπορούσα να μιλήσω για την απειλή για την ύπαρξή τους που αισθάνονται οι ‘θεσμοί’ και η ‘πατριαρχία’ από ανομοιόμορφες συμπεριφορές και εκδηλώσεις πόθου, αλλά δεν θέλω να συγχύζονται οι εκπρόσωποί των τέτοια ώρα. Μου ‘λειψε κι η στήλη.

Στο επόμενο υπογάστριο: Μονογαμία #2, ή “πώς το διάολο τα κατάφεραν ο Σαρτρ κι η Μπουβουάρ;”