Πώς το λένε όταν δεν είσαι ερωτευμένος αλλά σκέφτεσαι το αγόρι; Αλλά σκέφτεσαί τον πολλά; Όταν ονειροπολείς; Μήπως φταίει το καλό σεξ, η έντονη κι απόλυτη σωματική σχέση κι επικοινωνία; Και πως το λένε όταν κάθεσαι στο μπαλκόνι σου και κρυώνεις τσας και βλέπεις τα φώτα της πόλης, οι πουρούες παίζουν, οι delivery βουρούν, οι παστάρτοι κάμνουν κόντρες, αλλά εσύ είσαι αλλού;
Το πιθανότερον να φταίει το - δήθεν - φθινόπωρο, αυτό θα με τραβάει προς την εσωστρέφεια, στην αποτίμηση εαυτού και καταστάσεων, στην μελαγχολία. Μερικές φορές είναι τζιαι γλυτζιά, η μελαγχολία, καταπραϋνει. Παλιά γνώριμη από τότε που ήμουν έφηβος και συγχυσμένος και διαλυμένος από τις ορμόνες και το ένστικτο απ' τη μια, και τους νόμους και τα πρέπει απ' την άλλη. Τότε που δεν ήξερα τι μου γινόταν, τότε που φοβόμουν να δω και να πω την αλήθεια. [Ποτέ ξανά]. Η αλήθεια που διαλύει, η απαραίτητη.
Ποιά μουσική να παίξεις να πηγαίνει με το μπαλκόνι και το δείλι και τα μωβ τα σύνεφα ενώ το αγόρι με τα καστανά μαλλιά λείπει; Θυμάσε το μπλουζάκι το κουβάρι, το ipod να παίζει διάφορα, και κεινος σου εξηγεί τί σημαίνουν τα λόγια του τάδε τραγουδιού στα ισπανικά, κι εσύ να κλείνεις τα μάτια, ν' ακούς, απλώς ν' ακούς τη μουσική και τη μουσική της φωνής του, και να τον αφήνεις να ταξιδεύει πάνω σου. Χαλαρά, άνετα, αυτός να ζεστένεται, εσύ να κρυώνεις, να φοράς το πουκάμισό του. Μετά να του φέρνεις μια κεανίτα και να του λες και το τραγούδι της διαφήμισης για να δει τί έχανε που δεν πηγε δημοτικό στην Κύπρο και δεν έτρωε κρουασάν καλλίτζιν.
Και μετά πώς το λένε όταν, ενώ βρίσκεσαι στην οικεία μελαγχολία για το ένα, γνωρίζεις ένα άλλο καταπληκτικό παιδί ξανθό με μπλε μάτια που παίρνει τρία άλφα στην απόλυτη σωματική σχέση κι επικοινωνία; Μάλλον το λες "καταδρομή." Γιατί φεύγει αύριο κι αυτός για την χώρα του. Αυτός, ο κούκλος που με ξενύχτησε ψες, που είναι κι έξυπνος κι ενδιαφέρεται. Ήθελε να μάθει και για τον διαχωρισμό της Κύπρου και του έδωσα την επί τροχάδιν νεότερη ιστορία. Και μετά αυτός μου έδωσε ένα ωραιότατο φιλί κι είπαμε "Στο επανειδείν." Γαμημένη παγκοσμιοποίηση…
Radiohead, Beth Gibbons, Nick Drake, Leonard Cohen. Αλλά καταλήγω στον J. Kriste, Master of Disguise. Ηits the spot. Κι έχει και συναυλία στο Ριάλτο στις 6/11.
* Μη χάσετε: "Εγκλήματα κατά βάση το σεξουαλικό προσανατολισμό" με τους Γρηγόρη Βαλιανάτο, Αλέκο Μοδινό, την acceptcy.org, το σύνδεσμο οικογενειακού προγραμματισμού, το Κωστάντειο Κέντρο, και χαιρετισμό από τον Τορναρίτη. Στο Χίλτον την Τετάρτη 3/11, στις 17:30.