Σε μια βδομάδα (ξανα)πήγαμε από το "σ' αγαπώ" στο "δε γαμιέσαι;"
Δηλαδή τί περίμενα κι εγώ μετά την πρώτη φορά; (Που ήθελα να του στείλω ένα γράμμα, τότε, αλλά δεν το έκαμα:
Τζι έτα χαΐρκα μας.)
- "Επειδή είμαι φατσιημένος φουλ μαζί σου τζι επειδή είσαι ο πρώτος με τον οποίον εκατάφερα να είμαι τρωτός, τζιαι να πω "αγαπώ σε",
- επειδή είσαι ο πιο ωραίος άντρας που μου έκατσε, τζι είσαι τζι έξυπνος τζιαι γλυτζιής,
- επειδή θαυμάζω τη δουλειά σου,
- επειδή έκαμα το πιο καλό σεξ της ζωής μου μαζί σου, που όμως δεν ήταν το μόνο πράμα που θέλω που σένα, αλλά τζιαι να σε βαστώ τζιαι να σε χαϊδεύκω,
- επειδή δεν θέλω να ξαναφκώ στην πιάτσα να γυρέφκω φίλον, πάλε, ε
- πειδή ότι τζιαι να νιώθεις τουλάχιστον πρέπει να μου το πεις τζι όι να σιωπάς, η σιωπή εν καλή άμαν είμαστεν δίπλα δίπλα τζιαι καταλαβαινούμαστε άλλοσπως,
- επειδή εγύρισεν μου τζι άλλο πράμα δεν σκέφτουμαι,
σε παρακαλώ κόψε το λαιμό σου τζιαι γράψε μου τι θκιάολο συμβαίνει, τουλάχιστον να ξέρω."
Και τελικά επέστρεψε από μόνος του, όταν άρχισα να τον αφήνω, κι εγώ τον δέχτηκα.
Τζι έτα χαΐρκα μας.)
Αλλά πραγματικά διερωτούμαι τί έγινε. Ρώτησες τους φίλους σου τί να κάνεις με τον Κύπριο, γιατί έδειχνε ότι του άρεσες; Σου είπαν, δεν κάνει να τον τραβολογάς αν δεν νιώθεις το ίδιο; Σου είπαν άφησέ τον απότομα για να πιάσει το νόημα;
Τέλος πάντων, εγώ γράφω για να σου πω ότι 6 μήνες μετά που συνεβρεθήκαμε σαρκικώς για πρώτη φορά, κι εν συνεχεία (και καλά) ερωτευτήκαμε, άρχισα να το ξεπερνώ το πράμα. Έστω κι αν με πήρες παρθένα, ΠΑΡΘΕΝΑ. Επήρες την τιμήν μου! (Να λείπουν τα σχόλια.)
Για να καταλάβεις πόσο πολύ το ξεπερνώ το πράμα, σήμερα έσβησα όλα σου τα sms. Όλα, και τα πρώτα, τα γλυκά. Κάτι "αγαπώ σε, πεθυμώ σε, είμαι στο τρένο και σε σκέφτομαι," τέτοια.
Πρασινομμάτικο, μπορεί να ήσουν ο πρώτος που ερωτεύτηκα, μπορεί να μου πήρες το κορασάτο μου (Μου 'φυγε λίγο κυπριώτικο σκετς, συγγνώμη), αλλά προχωρώ (enter Άλεξ Παναγή, "Είμαι ο Έλληνας που πολεμά-λεμά").
Και ψάχνω για σεξ. Με άλλους. Και θα το κάνω, το σεξ, με άλλους που δεν θα είναι εσύ. Και θα 'ναι ωραία. Και δεν θα σκέφτομαι τη φορά που ήμουν σκουλισμένος με το πάπλωμα κι εσύ μου έκανες μια τέλεια πίπα και άρχισα να βλέπω χρώματα. Κι ούτε την άλλη φορά που σου έκανα εγώ μια πίπα πρώτης κλάσεως, χρησιμοποιώντας την τεχνική του Μαλακού Δοντιού και σπαρταρούσες.
Μ'αυτά που λέω μπορεί να ακούγομαι λίγο πικραμένος, και μπορεί να είμαι. Αλλά κατά ένα 86% έχω προχωρήσει. Είμαι ξανά στην ηλεκτρονική τσάρκα, και διαλέγω από διάφορους, πχ,
Και συνεννοούμαι με όλους μια χαρά, πχ, :
Επίσης, στον ελεύθερό μου χρόνο, διαβάζω Άρλεκιν,
κάνω καινούργιους φίλους στο φέης μπουκ,
και πάμε μαζί εκδρομές:
Παράλληλα ψάχνω για δουλειά γιατί χρειάζομαι $12.50,
και, τέλος, αφήνω μουστάκι.
Μου 'ρχετε να σε βρίσω, και είμαι σίγουρος ότι θα βοηθήσει να διανύσω το υπόλοιπο 14%. (Ή να ήμεθα ακριβείς, ή να μην ήμεθα...).
Γι' αυτό: Αϊ ΣΙΧΤΗΡ!
13%
